Wat een onverzettelijkheid!
Na de doordeweekse inhaalwedstrijd tegen Haarle met goed teamspel winnend te hebben afgesloten stond op zaterdagavond de belangrijke pot tegen de gedeelde nummer 2 van de ranglijst, LHC, te wachten. De achterstand op de andere degradatiekandidaten was nog slechts 1 en 2 punten. Er moest dus gewonnen worden.
De eerste helft was volledig gelijkwaardig. Beide teams blonken uit in kansen missen en stevig verdedigen. Door diverse reddingen van Jannike van de Vuurst, waaronder een penalty, bleef de schade beperkt en ging HVBS de rust in met de kleinst mogelijke voorsprong. 7-6
In de rust werden er maar twee aanwijzingen gegeven. Ten eerste moesten de gecreeerde kansen er gewoon in en ten tweede mocht het “beruchte” Spakenburgse dipje nu eens niet voorkomen. Onder elkaar werden nog eens aanmoedigingen uitgedeeld en werden tactische varianten doorgenomen.
De tweede helft begon ietwat voorzichtig. Nadat HVBS in ondertal kwam te staan, door een missertje van de goed leidende scheidsrechters, werden de mouwen eens extra opgestroopt.
Drie keer achter elkaar werd er in ondertal gescoord zonder een doelpunt tegen te krijgen. Nadat het ondertal voorbij was gingen er nog eens twee “kogels” binnen.
De tussenstand kwam hierdoor op 12-6 na tien minuten. Doordat wederom een aantal tijdstraffen werden uitgedeeld, waardoor de Spakenburgsen zelfs met vier personen in het veld stonden, ging de score gelijk op. LHC kon niet profiteren van de nummerieke meerderheid en beide ploegen scoorden om en om. HVBS ging gewoonweg wat beter met de kansen om en stond duidelijk fanatieker te verdedigen (vandaar ook de tijdstraffen) met ook in de tweede helft een uitblinkende Jannike van de Vuurst. Penalties en vrije kansen werden koelbloedig door haar gestopt. Ze speelde misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen en hield haar ploeg in de race. Via 15-11 liep HVBS uit naar een zeer verdiende en noodzakelijke overwinning met 21-13.
Later werd bekend dat directe concurrent Haarle had verloren en was de laatste plaats overgedaan.
Wat onverzettelijkheid en teamspirit kan doen bij een team. Grote complimenten voor de gehele ploeg, inclusief wisselspelers en “tribuneklanten”. Het feestje begon meteen na het laatste fluitsignaal toen de ploeg op de keepster dook om haar te bedanken. Over twee weken staat de laatste wedstrijd van dit seizoen gepland tegen Pacelli. Thuis werd er niet onverdienstelijk tegen ze gespeeld maar helaas met enkele doelpunten veschil verloren.
Met de spirit van de laatste wedstrijden in de bagage kan en zal er worden gewonnen in Zieuwent op de Sallandse Heuvelrug.
De doelpunten werden gemaakt door: Chrissie Rijkhoek (1x), Corine van den Brom (2x), Dominique Ruizendaal (3x), Femke Intema (3x), Margriet van Kesteren (2x), Mariëlle van der Horst (1x), Marina Heijnen-de Jong (6x), Sacha Roelofs (2x) en Sanne Aarsman (1x).
Met sportieve groet,
Uw verslaggever.
lees hieronder het verslag van de tegenstander
Afgelopen zaterdagavond zijn we afgereisd naar Bunschoten-Spakenburg, waar de laatste uitwedstrijd van dit seizoen voor ons op het programma stond.
Zoals HVBS op hun eigen site al schreef, winst moet, leuk spel mag.
Met een compleet ander team dan wij van onze thuiswedstrijd kenden, trad HVBS de wedstrijd aan. Overigens geen onbekenden voor ons, wij kenden de oudgedienden van het vorig seizoen. Dat was voor HVBS een seizoen waarin ze in de top van de Hoofdklasse meedraaiden, in tegenstelling tot dit seizoen, waar ze voor de wedstrijd van zaterdag nog de laatste plek warm hielden.
De eerste helft gingen we gelijk op met HVBS, beide teams stonden sterk te verdedigen, waardoor de aanval bij beide partijen wat stroef verliep. Met een ruststand van 7-6, wisten wij dat er na de rust een knop om moest gaan. Na een flinke peptalk van Helma, wisten we dat er de tweede helft geknald moest worden. Het duurde helaas vijf minuten, voordat wij in de tweede helft wisten te scoren. Dit was vijf minuten te lang, want HVBS scoorde wel en wist een gat te slaan van 12-6. Vanaf dat moment liepen we echt achter de feiten aan. De keepster van HVBS stond als een dijk te keepen en wij schoten niet scherp genoeg om de ballen langs haar te krijgen.
Na 100 km, 60 minuten, 3 gele kaarten, 12 tijdstraffen, 21 doelpunten tegen, 13 doelpunten voor en 1 supporter, stonden wij met lege handen.
Offday 1) Dag dat men niet in vorm is 2) Slechte dag 3) Dag waarop niks lukt (niet alles lukt)
Helaas was afgelopen zaterdag zo’n dag voor ons, 13 doelpunten in 60 minuten is natuurlijk niet wat wij normaal gesproken laten zien, daarom hopen wij volgende week zondag onze competitie positief af te sluiten.
