ALWEER LOON NAAR WERKEN
De wind gierde guur door de kale bomen op sportpark de Westmaat in Spakenburg. In sporthal de Stormvogel was daar niets van te merken. Met een aangenaam temperatuurtje en een goed gevulde tribune begonnen de dames van HvBS aan de terugwedstrijd tegen de nummer vijf van de competitie, te weten Lettele. De heenwedstrijd werd op een knullige manier verloren met 20-16 en vanavond hadden de Spakenburgse dames iets recht te zetten. Met de nodige versterking van het combiteam, namelijk Crissie Rijkhoek, Margriet van Kesteren en Femke Voskuilen gaf de coach vooraf aan dat er vandaag wat te halen was.
De wedstrijd begon nerveus met veel schoten op paal en lat. Na een snelle 2-0 voorsprong, werd het door een paar tegenbreaks ook weer snel 2-3. Dat puntje achterstand is de hele eerste helft op het bord gebleven en de rust werd bereikt met 10-11.
In de pauze werden de zaken nog eens goed doorgesproken en wat andere accenten gelegd op de te volgen taktiek.
De tweede helft begon matig. Het aanvallende spel wilde niet vlotten, maar ook de tegenstander kon geen vuist maken door de goede verdediging.
Door het hoge tempo en de beperkte wisselmogelijkheden van Lettele brak dat juist de bezoeksters op. Ze konden het niet meer bijbenen en na een kwartier in de tweede periode, bij een stand van 15-16, begon de aanval van HvBS eindelijk te lopen. Het tempo werd nog meer opgeschroefd en in een tijdspanne van 12 minuten scoorde HvBS tien doelpunten (dmv goed uitgevoerde wissels en de snelle tweede fase) en de tegenstander slecht twee. Dat de tegenstander zo weinig scoorde was toe te schrijven aan een goede onverzettelijke dekking en een nieuwe “berin” op doel, namelijk Jannike van de Vuurst. Ze ranselde de meest open kansen uit haar doel, waaronder een drietal penalties en diverse breaks.
De laatste minuten liepen “rustig” naar het einde en de dames van HvBS hadden de twee punten dik verdiend gewonnen.
De aansluiting is een feit en de achterstand op de nummer voorlaatst nog maar één schamel puntje.
Over drie weken is de klapper tegen die nummer voorlaatst OBW in Zevenaar. Daar moet de belangrijkste stap tot klassebehoud gezet worden.
De doelpunten werden gemaakt door: Crissie Rijkhoek (2x), Denise Zwaan (1x), Dominique Ruizendaal (4x), Femke Intema (4x), Margriet van Kesteren (5x), Marina Heijnen-de Jong (4x), Pamela Schoenmaker (1x), Sacha Roelofs (4x) en Sanne Aarsman (1x).
Met sportieve groet,
Uw verslaggever.
lees hieronder het verslag van de tegenstander
Afgelopen zaterdagavond stond de wedstrijd tegen hekkensluiter HVBS op het programma. Dat we de hekkensluiter niet moeten onderschatten blijkt wel uit voorgaande jaren, waarin wij het als een van de weinige ploegen hebben gepresteerd om te verliezen van de hekkensluiter.
HVBS heeft afgelopen seizoen sterk moeten verjongen en dat jonge team had het tot aan de winterstop behoorlijk lastig in de hoofdklasse. Slechts één schamel puntje werd binnengesleept, totdat zij twee weken geleden thuis tegen Wesepe hun puntentotaal drastisch omhoog hadden gestuwd. We waren gewaarschuwd dat hun ploeg geen schim meer was van de jonge ploeg waar wij het in de thuiswedstrijd tegen op hadden genomen, en waar wij in een slordige wedstrijd destijds de punten thuis hadden weten te houden.
Al snel bleek dat wij in hetzelfde schuitje zaten als Wesepe, maar liefst drie oudgedienden waren opgetrommeld om het team te versterken. Versterken, want om nu te zeggen dat zij met 6 speelsters op de wisselbank, krap zaten in de bezetting, valt ook niet te zeggen. Daarentegen hadden wij de speelsters beter kunnen gebruiken, wij gingen slechts met 2 wissels op pad naar Bunschoten Spakenburg.
De wedstrijd begon zoals we hem verwachtten. De oudere speelsters sloegen het eerste gaatje tot 2-0. Daarna lieten wij zien dat er op snelheid bij deze ploeg veel te halen valt. Enkele breaks werden fraai afgerond. Al snel volgden er enkele pittige overtredingen, waarbij Ilse de penalty’s in de eerste helft goed wist te benutten. We liepen uit tot 4-7, waarna ons aanvalsspel begon te haperen. Wij wisten steeds minder goed te scoren, terwijl HVBS wel het net bleef vinden. Een omschakeling in onze dekking in de laatste tien minuten van de eerste helft, zorgde ervoor dat HVBS ook minder tot scoren kwam. Een doelpunt van hen in de slotseconden bepaalde de ruststand op 10-11 in ons voordeel.
De tweede helft begon gelijk op, over en weer vielen de doelpunten. Maar vanaf 16-16 ging het bij ons mis. Aanvallend kwamen we niet meer door hun verdediging heen, want het spel van HVBS werd steeds fysieker. De scheidsrechters zaten hier goed bovenop, wat tot veel penalty’s leidde. Maar ook dit hielp ons weinig. Schoten van afstand, uit de eerste lijn, breaks en zelfs penalty’s gingen er op een gegeven moment niet meer in. HVBS ging ondertussen wel rustig verder met scoren en wij wisten met hun slimme aanvalsspel via de cirkel geen raad. Zij konden uitlopen tot een eindstand van 26-21.
Een onnodig verlies, zo voelde het. Maar aan de andere kant was dit wel grotendeels de ploeg die vorig jaar wel in de top van de hoofdklasse heeft weten mee te draaien. Onze plek in het linkerrijtje komt hiermee niet in gevaar, waarmee wij – met nog 6 wedstrijden op het programma – bijna met zekerheid kunnen zeggen dat wij jullie nog een jaar Hoofdklasse handbal in Lettele kunnen bieden!
